COŞKU ve ÖZGÜRLÜKLERİN TANRISI
6 - Keçiciğin Namuslularca Lanetlenmesi: Ve Doğdu Şeytan!
Yazı: ALTAR

Keçi, Dionysos efsanelerinde önemli bir yer tutar: .
- Dionysos'un ordusunun (ve orji alayının) en ilginç kimlikleri olan satirler keçi ayaklıdır.
- Dionysos'un ordusundaki (ve orji alayındaki) doğa tanrısı Pan, keçidir.
- Genç Dionysos da -sözde- Hera'dan saklanması için de keçiye çevrilir.
Keçinin mitlerde öne çıkma nedeni, keçinin pastoral ortamda şehvetli ve neşeli bir hayvan olmasıdır. Çobanlar günümüzde bile tekelerin dişileri rastgele döllemelerini engellemek amacı ile cinsel organlarını "koç torbası" adı verilen torbaya koyarlar.
La Vey'in Şeytan keçisi
"Şehvet düşkünü keçi ayaklı yaratıklar" olan satirlerin çıkış noktası Greklerin "doğaya, içgüdüye ve cinselliğe paralel yaşayan kimlikler" olarak algıladıkları Egeli erkeklerdir. Satirlerin ölümlü (insan) olduklarının kanıtı, kimi antik çağ yazarlarının Bergama’da mezarlarını gördüklerini yazmış olmalarıdır.
[Ege'de İyonlar vardır. İyonlar tam olarak Grek değildirler ve bazı araştırmacılar -ki, bizler de buna inanmaktayız- İyonların kökeninin Anadolunun yerli halkı, Lidyayı var eden Luvi halkı olduğunu öne sürmektedirler.
]
İşin traji-komik kısmı (ve de Yunan mitolojisinin batılılar üzerindeki gücünün bir diğer görünümü) bundan sonra başlar.
Hıristiyanlık -ister Dionysos olsun, ister Pan, ya da satirler- "doğa bağrında yaşanan cinsellik ve özgürlük simgesi Tanrı" modelini (bu kavramalara bütünü ile karşı olduğu için) Şeytan ilan eder! Kilisenin iddiasına göre Tapınak Şövalyeleri, keçi başlı bir idol şeklinde, Baphomet adı altında, Şeytana tapmaktadırlar. Kimi araştırmacılara göre bu "Keçi-Şeytan"ın adı olan Baphomet (Bafomet okunur), "Muhammed" isminden türemiştir!
[Müslümanlığa büyük saygı duyan bir pagan olarak bu benzetmeyi bir aşağılama değil, bir onur vesilesi olarak görmekteyim.
]
1854 tarihinde Dogme et Rituel de la Haute Magie (Yüksek Büyünün Dogması ve Ritüeli) adlı bir kitap yayınlanır. Yazar, Kabalist Eliphas Lévi'dir (gerçek adı ile Alphonse Louis Constant). Kitapta apaçık betimlenen nadir Şeytan resimlerinden biri de vardır… ve bu resim keçi şeklindedir.

Boynuz, çağımızda da Şeytan ile eş tutulur ve çağdaş satanizmde (örneğin Amerika'nın yasal Şeytan Kilisesi olan The Church of Satan ekolünün yaratıcısı Anton La Vey, Şeytan'ı The Horned God (Boynuzlu Tanrı) adı ile tasvir eder.
Oysa antik devirde boynuz kutsaldır.
Inanna da, İştar da, Astarte de Mezopotamya sanatında sık sık "boynuzlu başlık" (horned crown) ile gösterilmiştir.
Büyük İskender de bazı sikkelerde ve heykellerde koç boynuzlarıyla betimlenmiştir.
Baphomet
Oysa boynuzlar Kelt mitolojisinde bile seks ve bereketle ilgilidir. Cernunnos adlı seks ve bereket tanrısının geyik boynuzları bulunmaktadır. İÖ 1. yüzyıldan kalma Gundestrup kazanı üzerindeki kabartmalarda Cernunnos yanında yılan, geyik, boğa, köpek, kuşlar ve yunus olduğu düşünülen bir balık ile oturmaktadır. Kazanda betimlenen hayvanların tümünün anaerkil ezoterizmdeki en önemli kutsal hayvanlardan seçilmiş olması önemlidir.

Cernunnos
Yeniden keçiye dönelim.
Zeus'u, babası Kronos öldürmek istemiştir. Zeus'u Amalthea adlı, ismi Yunancada ‘şefkatli tanrıça’ anlamına gelen ve araştırmacılara göre "Daha önceki bir besleyici tanrıçanın ya da genç kız-tanrıçanın varlığına işaret eden" (Wikipedia) bir tanrıça saklar. Bu tanrıça Girit'tedir ve keçi şeklindedir! (Girit'in öneminden önceki bölümde söz etmiştim.)
Bazı mitograflar ise "Amaltheia, Girit kralı Melisseus’un kızıdır ve Zeus'u bir keçinin sütü ile beslemiştir" diye yazmışlardır. (Girit'in anaerkil ve uygarlık açısından öneminden 5 - Fenike’den Girit’e Benzersiz Anaerki, Anneler, Eşler
adlı bölümde anlatmıştım.
Ancak kimi mitlerde Zeus’un Amaltheia’nın boynuzunu kırdığını anlatılır (örneğin Apollodorus, Bibliotheca I.1.6; Ovid, Fasti V.115). Kimi yazılarda Zeus çocukken oyun sırasında, kimilerinde ise erişkinken kasten, keçinin boynuzunu kırar.
Kırılan boynuzdan ise bereket fışkırır. Böylece Latince cornu (boynuz) ve copia (bolluk) sözcüklerinden türeyen Cornu-Copia "Bereket Boynuzu" adlı sembol oluşur. Bu sembol, bolluğun ve beslemenin simgesidir. Genellikle meyveler, çiçekler veya yemişlerle taşan büyük boynuz biçimli bir kap olarak betimlenir.
Boynuzu Zeus'un kırdığı anlatımını destekleyen nokta ise Hyginus, Fabulae 139'da Zeus’un Amaltheia’nın derisinden kalkan yaptığını yazamasıdır. Ayrıca Yunan mitolojine Amalthea'nın nasıl öldüğü hakkında en küçük bir bilgi yoktur.